Kościół Polskokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej jest wspólnotą nurtu starokatolickiego zrzeszoną w Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich (jako największy Kościół lokalny), Światowej Radzie Kościołów i Polskiej Radzie Ekumenicznej.
Kościół Polskokatolicki w RP pozostaje w interkomunii (czyli zezwala na wzajemne przystępowanie do sakramentów oraz wspólną celebrację liturgii) z Kościołem Starokatolickim Mariawitów w RP, a także, jako członek Unii Utrechckiej, z Kościołami zrzeszonymi we Wspólnocie Anglikańskiej oraz Kościołem Szwecji.
Starokatolicyzm to nurt teologiczny powstały po Soborze Watykańskim I, kiedy część duchownych i teologów nie uznała ustanowionego na nim dogmatu o zwierzchności papieża nad całym Kościołem oraz jego nieomylności w sprawach wiary i moralności.
Idea polskiego Kościoła narodowego narodziła się w wyniku sporów w Kościele katolickim wśród Polonii amerykańskiej w XIX wieku. Przyczyną były konflikty z księżmi pochodzenia irlandzkiego i niemieckiego, którzy nie rozumieli zwyczajów i problemów polskich emigrantów. Polskokatolicy pojawili się na ziemiach polskich jako reemigranci ze Stanów Zjednoczonych, gdzie należeli do Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego (PNKK), z którym Kościół Polskokatolicki w RP pozostaje we wspólnocie wiary i moralności.
- WYZNANIE WIARY – w Kościele Polskokatolickim w RP obowiązuje nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary bez Filioque, podobnie jak w Kościele Prawosławnym. Oznacza to, iż wierzymy, że Duch Święty pochodzi od Ojca, a nie od Ojca i Syna.
- SPOWIEDŹ uszna dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia; dla dorosłych powszechna przed ołtarzem, kończąca się rozgrzeszeniem sakramentalnym lub uszna do wyboru
- KOMUNIA w czasie Mszy Świętej udzielana jest, zgodnie z nakazem Jezusa Chrystusa, pod dwiema postaciami. Mogą do niej przystąpić również osoby żyjące w związkach niesakramentalnych i nieformalnych.
- CELIBAT duchownych w Kościele Polskokatolickim nie obowiązuje
- JURYSDYKCJA – Głową Kościoła jest Jezus Chrystus. Biskupa Rzymu (papieża) uznajemy, zgodnie z wiarą Kościoła pierwszego tysiąclecia, za „pierwszego wśród równych” wszystkim biskupom Kościołów chrześcijańskich. Najwyższą władzą ustanawiającą prawo wewnętrzne Kościoła Polskokatolickiego w RP jest Synod, składający się z duchownych i świeckich; w okresie międzysynodalnym Rada Synodalna i Kolegium Biskupów.
- SAKRAMENTY – zgodnie z wiarą Kościoła pierwszego tysiąclecia uznajemy istnienie 7 sakramentów: chrztu udzielanego zarówno dzieciom, jak i dorosłym, bierzmowania, Eucharystii, pokuty, namaszczenia chorych kapłaństwa i małżeństwa. Małżeństwo, co do zasady, uznajemy za nierozerwalne, jednak w przypadku rozwodu, osoba niewinna rozpadu związku może uzyskać od biskupa diecezjalnego dyspensę i ponownie zawrzeć małżeństwo. Nie wyznacza się ofiar za posługi sakramentalne oraz duszpasterskie.
- SUKCESJA APOSTOLSKA rozumiana jako nieprzezwany ciąg ważnie udzielonych święceń kapłańskich od czasów apostolskich do współczesnych została w Kościele Polskokatolickim zachowana. Stało się tak dzięki wyświęceniu na biskupa założyciela Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego ks. Franciszka Hodura przez arcybiskupa Utrechtu ks. Gerarda Gula w 1907 roku. Dzięki temu sakramenty sprawowane w naszym Kościele są uznawane za ważne także m.in. przez Kościół Rzymskokatolicki i Kościół Prawosławny.